29 Ekim 2011 Cumartesi

Winnie the Pooh mu BAHAR mı?

   Canım yavrum annen yaptı yine yapacağını.Seni pofuduk başlıkların tombiş kostümlerin içine soktu:) İlk giydiğinde pek hoşlanmadın ama öyle şirin oldun ki...sana bakmaya ve gülmeye doyamadım.Fotoğraflarını nurti anneleriyle paylaştım onlarda bayıldı...

 Bakışlar ,yanaklar,gel de ye beni diyosun ama sen :)

 Sonunda güldürebildik hanfendiyi...Sen hep gül emi kızım :)

   Güzel kızım ne giysen yakışıyor.Artık güzel anılarımızı paylaşacağımız bir blogumuz var,ikimizin blogu.Sen uyuduğun saatlerde ben burada yazıyor olacağım.Bu zamana kadar fotoğraf arşivlerini yaşadıklarımızı özet geçen bir yazı yazarım ilerleyen günlerde.Seninle ilgili hiçbir şeyi atlamak istemiyorum.Nedense ilk paylaşmak istediğim bu fotoğrafların oldu güzel yavrum .çok şirinsin.maşallah kızıma

Cumhuriyetimiz öyle zannolunduğu gibi zayıf değildir. Cumhuriyet bedava da kazanılmış değildir. Bunu elde etmek için kan döktük. Her tarafta kırmızı kanımızı akıttık. İcabında müesseselerimizi müdafaa için lâzım olanı yapmağa hazırız. 1923 (Atatürk'ün S.D. III, S. 71)

Blogdaki ilk yazım ....
    Ne yazık ki üzüntülerimi  ve teessüflerimi belirterek başlamak zorundayım...bugün 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı ve ne yazık ki canım ülkemde kutlama yok.Neden mi? Son zamanlarda karabulutların üzerimizde olduğunu gösteren felaketler üst üste geldi de ondan.Birilerinin bunları bahane ederek her yıl zorla gittikleri kutlamalar bu yıl yok.Omuzlarından büyük bir yük kalkmıştır eminim ki.Kutlama denince akıllarına zil takıp oynama yada içip ,dağıtmak mı geliyor bilemiyorum ama ben bugün gökyüzüne baktığımda uçak gösterileri,televizyona baktığımda ise ellerinde Türk bayraklarıyla aydınlık Türk gençlerini görmek isterdim.
     Kızımın ilk  Cumhuriyet Bayramı ama ne yazık ki yıllar sonra O'na şunu söyleyeceğim :senin doğduğun yıl kutlama olmadı yavrum.Önce 24 yürek oyuntusu ...ardından yeryüzü sarsıntısı...evet hepimiz çok üzüldük.Bebekler,çocuklar,gençler,kadınlar,yaşlılar her biri için ayrı ayrı gözyaşı döktük.Bu bayram bunlara rağmen cumhuriyetimize nasıl sahip çıktığımızı göstereceğimiz çok iyi bir fırsattı halbuki...
     Gençlerimiz ve her gelecek kuşak bilmelidir ki bu vatanda kurduğumuz Cumhuriyet yönetimi Atatürk’ün önderliğinde bir ölüm kalım savaşından sonra gerçekleştirilmiştir.Bunu evlatlarımıza bizler anlatacağız,bu bizim asli görevimiz.Yoksa bu büyük başarının arkasında binlerce şehidin binlerce gazinin harcının olduğunu nereden bilecekler??
  Şüphesiz ki bizim çocuklarımız bu görevin bilinci içinde kendilerine bırakılan emaneti sürekli koruyacaklar Türkiye Cumhuriyeti’ni Büyük Önder’in çizdiği yolda sonsuza dek yaşatacaklar....

İşte böyle sevgili blog.Aslında seninle kayıt aşamasındaki anlaşmamız Bahar'ımın güzel günlerini paylaşmak üzerineydi :) Ama bu saygısızlığı kaleme almadan başlamak Atama hadsizlik olurdu.

Kutlu ol sen CUMHURİYET.Sonsuz ol.....

10 Ekim 2011 Pazartesi

5.ay Bahar' dan izlenimler....

     5.ayında yine İzmit günleri.Ramazan bayramı için baban ile birlikte gittik baban döndü ve biz kaldık.Yaz günleri ne kadar güzeldi.Senin kuzenlerin benim kuzenlerim...teyzen, benim teyzelerim derken hiç boş vaktimiz olmuyordu.Sen halinden gayette memnundun.Cana yakın ,kimin kucağına gitsen gülümseyen minnak bir kız oldun çıktın.

Burada bir alışveriş merkezinin içindeyiz.Arzu Ablam ve ablam çocukları sinemaya götürdüler.Sen henüz sinema izleyemiyorsun.Beraber gideriz bir gün inşallah.Muzip Berkay yine iş başında :)

Gezenti günlerden tren yolculuğu ile Adapazarı yolcusu kalmasın ........

Islama köfteler yeterince ıslak değildi.Çocukken yemiştim,salçalı suyun içinde yüzüyordu diye hatırlıyorum.Ama bu yediğimiz lezzet tartışılmaz ,mükemmeldi.Sen de nasıl ayak uydurdun bize.Ben yemek yerken uyudun anneciğin rahatça beslendi .Sana süt olarak geri döndü malum :)

Yuvacık sülale pikniği.5 araba yaklaşık 30 kişi piknik yaptık.Herkes bir arada ne güzel kareler

Kuzenler bir arada .Yüzler gülüyor, çok azdır böyle bir araya gelebildiğimiz anlar.Zaten Demet yoktu :(( Keşke O da olabilseydi

Durmak yok annecim ....Şimdi de vapurdasın.Şu 5 aylık ömründe binmediğin bir uçak kaldı.Denizdeki dalgalardan birazcık korktun..Rüzgar olduğu için biz içerde takıldık.

Aynı günün akşamı İzmirden sonra Türkiyenin en büyük fuarı Kocaeli Fuarındayız.Ve kocaman dönme dolabın bir kutusunda sallanıyoruz beraberce.Sen uyuyakaldın tabiii her zaman ki gibi koynumda.

60 Evler sahili klasik piknik alanımız ne de olsa anneannenin evinin önü:)

Ankara ya dönünce de bir Nurturia kıpraşmasındayız.Lozan Park (27.09.2011)

Güzel kızım bu ayın sonunda yani sen tam 5 aylık olduğunda yatağında kendi kendine uyudun.Bu bir devrimdi bana göre.Bi başkasına göre küçük ama bana göre çoook büyük bir adımdı Aferin sana:)