Bir doğum hikayesi

Can kızım 10.05.2011 büyük gün...

   Seni öyle bir sevgiyle büyüttüm ki içimde çıkınca kopacakmışsın gibi gelmişti.Aslında çıkınca bağlandık biz birbirimize ya neyse.... O gün senin aramıza katıldığın gün dünya yeniden kuruldu sanki yeryüzüne.

   Gece uyuyamam sanmıştım ama uyumalıydım.Ertesi gün enerji dolu olmalı senin tüm ihtiyaçlarını karşılamalıydım.Gece çok iyi olmasa da uyudum ve sabah 6 gibi kalktım.7 ye doğru çıktık yola.Erkenden yatış işlemlerimizi yaptırdık ki ilk sıralarda sezaryene girebilelim diye.Kendi çalıştığım kurum olmasına rağmen sanki dünyanın öbür ucunda hiç bilmediğim bir şehirde , bilmediğim bir hastanede gibi hissediyordum kendimi.Şaşkın , heyecanlı, meraklı, ...karmakarışık ama mükemmel bir histi bu.Sana kavuşacak olmanın verdiği dolup dolup taşan bir his.9 aylık yolculuğumuz bitiyordu.Hamileliğimi de çok sevdim ben.Sen bana hiç sıkıntı yaşatmadın çünkü bebeğim.

  Duygusallaşmadan şu günü sana özet geçeyim diyorum ama dalıp gidiyorum arada işte böyle.Neyse ben hazırlanmış vaziyette ameliyathaneye giderken babana ulaşamadım:(  Aslında babandan kaynaklanmayan bir sebepti ....Neyse  o yüzden gözyaşlarımı tutamadım ve kırmızı gözlerle çekilen fotoğraflarım var maalesef doğum öncesi.Babanı görmeden girmek istemedim çünkü ya bana bişe olursa ya bi daha göremezsem , veda edemezsem diye garip hisler uyandı Saçma işte....ama o anın verdiği duygusallık... Neyse tam girerken kapıda yakaladı baban beni. sarıldık, koklaştık ve beni içeriye gönderdiler :) yani bizi...

Bu da aile fotosu ....kuzen Demet iyi günde kötü güne yanımda saolsun...Annem başucumda, canım annem kızının az sonra anne olacak olması onu da çok heyecanlandırdı aslında. Duygularını çok belli etmeyen bir anneannen var ama ben anlarım :)

Ben şu spinal anestezi denen şeyi hiç sevmedim çok ağrılı bir işlem aslında.Sanıldığı kadar da kolay değil,ya da benim ağrı eşiğim düşük ama unuttum gitti bile.Normal doğum sancılarının yanında hiç sayılır.Neyseki yanımda kuzen ve arkadaşlarım vardı.ameliyathane koridorlarında beni o heyecanla saçmalamalarımı çeken arkadaşlarım ve kuzenim

İlk fotoda yüzüm gülüyor, gördüğün üzere 10 dk sonrasında sen dünyaya gelmiştin..İkinci fotoda ameliyathane başhemşiresi Gülşen Hnm'ın desteği ile spinal anesteziyi görüyoruz :)son foto ise kuzen Demet'in endişeli bekleyişi: senin dünyaya geliş saniyelerinde...

Anestezi sadece belimden aşağı uygulandığı için uyanıktım ve senin ilk çığlıklarını duyabildim:) Biraz geç ağladın,sebebini çok iyi biliyorum.Yasemin Teyzen Özgür Hocamın elinde bir poz istedi ...Doktorumuz seni dik tutunca neye uğradığını şaşırdın tabiii:) Ama nasıl harika pozlar öyle değil mi? Sana mükemmel bir hatıra bence.Benim hiç bebeklik fotoğrafım yok ...Seninse hayatının ilk 1 saati içinde 700 kadar pozun var.Yasemin Teyzen saolsun.

Bu ardarda 4 pozuna bayılıyorum.Tercüme edeyim...........

1 nolu foto : Aman Allahım başım nasıl ağırıyor ,nereye geldim ben böyle,yüzüyordum az önce.bu adam da kim?
2 nolu foto : Allahım sana sığınıyorum,açtım ellerimi...
3 nolu foto : Sakinleşsem iyi olacak burası dünya dedikleri yer olmalı...yaşayalım bari.annem nerde benim ?
4 nolu foto :Ohhh be dünya varmış.Yaşamak güzelmiş beee :)

   Güzel kızım ilk Özgür Amca ile tanıştın.Senin Özgür Amcan bizim Özgür Hocamız...Gayet kendinden emin,işini layıkıyla yapan doktorumuz.Gebeliğimin ilk 3 ayında özel ücret yatırarak gittiğimiz doktorumuz tam gün yasasından sonra da bizi bırakmadı, bizzat sezaryenimizi yaparak işine ve hastasına saygısını gösterdi.Sen sağlıklı olarak dünyaya geldin ya bizim için herşey yoluna girerdi artık...
   Ameliyathane çok kalabalıktı.arkadaşlarım,kuzenim, ameliyathane sorumluları vs...sen çıkana kadar beni yanlız bırakmadılar.Yasemin Teyzen bi dolu fotoğraf çekerken Hanife de doğum videosunu çekti.yıllar sonra izlediğinde senin için muhteşem bir anı olacak bence....Doğum videonu buradan izleyebilirsin....Ben bunu izleyebiliyorum ama şu diğer bizim buluşma videomuz varya...onu izleyemiyorum.Her izleyişimde salya sümük oluyorum ...Dayanamıyorum ne yapayım :) muhteşem bir andı.Hayatımda hiç hissetmediğim duyguları hissettim.Gördüğün gibi tarifleyemiyorum bile.

Ayak izin:) minik parmakların bile çıkmış....Sen 12:20 de doğdun aslında ama Yasemin senin fotoğraflarını çekmekten saat konsolunu 4 dakika gecikmeyle çekebilmiş:) Kırmızı dudaklım yorgun çıkmışsın bu fotoda .Çok mu uzak yoldan geldin ??

Şimdi sana tanışma fotoğraflarını göstereceğim cimcimem....hissettiğim şey: sıcaklık....yanağın yanağıma değdiğinde sıcacıktın,yumuşacıktın.Hiç böylesine ipek bir tene dokunmamış,böylesine güzel bir koku duymamıştım...bebek kokusu.Burnumda hala o koku, hatırladığım an yüzümdeki gülümseme.bu ömrümün sonuna kadar böyle olacak.

İşte ilk buluşma,ilk tanışma....yorum yok

Ama babanın şaşkın bakışlarına yorum yapmadan geçemeyeceğim:) """Eeeee ne olacak şimdi, ne yapıcam ben şimdi"""" deyip durmuş...nereden mi biliyorum ? bu anlarında videosu var da ordan biliyorum.

Anneciğim sezaryen dediğin yarım saatlik bir işlem esasen ...ama bebeğin dünyaya gelmesi bu yarım saatin ilk 5. dakikasında gerçekleşiyor.İşte o dakikadan sonra anne 2. planda kalıyor.Yani biz de böyle oldu:) Herkesin gözü kulağı sende. Seni alıp yukarı odamıza götürdüler ve ben ameliyathanede yalnız kaldım.Dikiş atılması , ameliyathane prosedürleri derken ancak 14:00 gibi odamıza geldim.Sen beni uslu uslu beklemişsin ....sadece yalanmışsın sürekli.....Dil dışarda beni,daha doğrusu anne sütünü beklemişsin...

 Sen sıcacık kuvözünde dış dünyaya alışmaya çalışırken anneannen baban babaannen,amcan koridordan seni izliyor...Az sonra da giydirecekler seni.Hacettepeyi bu uygulamasından dolayı tebrik ediyorum.....Personele özel sanmayın, bütün ebeveynler ,aileler bebeklerini bu pencereden görebiliyor.

 

İşte giyindin, krem takımların içinde ne kadar da güzel görünüyorsun.Acıkmış gibi bir halin var :)

Sen doğduğun gün kucaktan kucağa gezdin.O gün bugündür kalabalığı çok seviyorsun.Bizi görmek için hastane personelinin  yarısı geldi diyebilirim.Demek ki çok seviliyormuşuz.Birazcık yorulduk ama olsun bebeğim.İnsanın böyle bir günde sevdikleriyle olması çok güzel.İş arkadaşlarım o gün her konuda çok yardım ettiler...Biz ameliyathanede birbirimizden ayrılırken :) kapı süsümüzü taktılar, yatağımızı hazırladılar......ben odamıza gelir gelmez de o hengamede makyajımı bile yaptılar ;),  Herkese sonsuz teşekkürler...

İlk karnen :) ya da ilk kimliğin mi demeliyim:)



Bütün ömrün böyle şeker pembesi tadında geçsin yavrum benim ....

İyiki Doğdun....