2. ay benim adıma sıkıntılıydı bebeğim.Sen geceleri uyumamaya başladın sabah 7 leri görüyordun bazı günler.En erken sabah 4 gibi uyuyordun çoğu zaman.O dönem ben çok stresliydim belki de bu yansıdı sana bilemiyorum...Sağ koltuk altıma yakın bir yerde bir kitle olduğunu fark ettim bir gün.Farkettiğimde sen daha 15 günlük falandın. Önceleri çok önemsemedim.Hatta ilgilenmek istemedim Ama yine de aklımın bir köşesinde hep beni rahatsız eden bir oluşumdu.Hastanede yaptırdığım tetkikler sonrası shwannoma olduğu tespit edildi.Türkçesi :Sinir kılıfında kitle .....Opere olmam gerekiyordu.Zor bir dönemdi.Bunları burada yazmamam gerekiyor belki ama bu bizim gerçeğimiz ,yaşadıklarımız.İyi şeyler bizim... güzel de bizim ama acı da bizim...
Ameliyat değildi beni korkutan.Sanki seni kaybedecekmişim gibi bir his içimde , boğazımda bir düğüm.....Aslında bir komplikasyon ,kötü bir patoloji sonucu ben kaybolacaktım,sen değil......Tek düşündüğüm ya sen annesiz kalırsan , bana en çok ihtiyacın olduğu zamanlardı....sana bu haksızlığı yapamazdım.Kendimi toparlamalıydım.Neyse ki ameliyat iyi geçti patoloji sonucum da temiz çıktı ve biz hayatımıza kaldığımız yerden devam ettik.Aldığım genel anestezi nedeniyle seni 24 saat emziremedim maalesef ,sağdığım sütleri de döktüm :(( Hazırda sağılmış anne sütü de yoktu.Sağacak kadar sütüm de yoktu zaten ,ancak sana yetiyordu.1-2 kez denemiştim 20 cc ancak gelmişti.O stresle sütüm de azalmıştı belki de :(( Formül mama ile beslendin o gün boyunca .....Sen o gece hiç mi hiç uyumadın.Derin uykuya daldığında saat sabahın 7 buçuğuydu ..Anneannen ilgilendi o gece seninle...Doğal olarak O da 8 gibi uyuyabildi.Fedakar annem benim.
Yaaa işte böyle güzel kızım bunları da atlattık biz beraberce.Sonra senin 40. gününde bütün aile dedenin Lalahan'daki evine gittik.40 ını uçurduk orada ...eskiler öyle derler ya :) Sonra da sen tam 45 günlükken İzmit'e gittik.Sonrası daha kolay oldu.Sen kalabalığın curcunanın içinde bir o yana bir bu yana baktın durdun.Bol bol piknik yaptık.Gezdik, havalandık.
İşte senin 40. günün Lalahan'da ailecek karşıladık bu gününü...sen o gün hiç sorun çıkarmadın bize .Biz dışarıda mangalımızı,güvecimizi(Abdullah deden güveç yaptı bize) yerken sen yukarıda uyuyordun.Babanla dönüşümlü her an yanındaydık tabi ki...Güzel bir gündü.Terastaki fotoğraflarımız sen puanlı şirin oldun o gün...(19.06.2011)
Maaile fotomuz.Artık hava karardı ,çaylar içildi.Sohbetler edildi.Eve dönme vakti geldi....(19.06.2011)
İzmite anneannen ve dedenle birlikte gittik.Baban da dayanamayıp 1 hafta sonra seni görmeye geldi.Sahilde gezdik birlikte.Sen daha çok küçüktün,pusetinde uyukladın sürekli ...O yüzden kucağımızda hiç fotoğrafın yok.Bir de üşürsün diye alamadık sanırım kucağımıza :) (02.07.2011)
Uyumaya da bak...Dudaklar kendinden geçmiş:) 2. fotoda yüzüstü yatan tavşan gibisin.Seni sürekli sevimli hayvancıklara benzetiyorum:P kızma sakın...Ne yapayım sen de bu kadar tatlı olma.tarifliyemeyince bunlar çıkıyor ağızdan:) (05.07.2011)
Bir piknik havası ve anneannenin balkonu .Güneş banyosundasın.Kafanı neden açmadıysam :) kulağına rüzgar girer diye herhalde (07.07.2011)
Gelenekleri de unutmamak lazım ...aile içinde mevlit okundu.Sen de gelin gibiydin o gün.Maşallah sana .(bu arada ismin kulağına ezanla okundu üst komşu Halim Bey tarafından .Senin Halim Beyi bir dinleyişin vardı akıllara zarar :) anlar gibi bakıyordun.Adını fısıldadı kulağına ....O gün bu gündür her BAHAR deyişimizde bize bakıyorsun cimpir cimpir :) (09.07.2011)
