Anne hazır mısın?

     Anne olalı 2,5 yıl oldu tamı tamına.Daha önce ne yapıyormuşum, zamanı ne ile dolduruyormuşum hatırlamıyorum bile. Ama biliyorum ki anne olmak muhteşem bir şey .Elbette zorlukları var.Uykusuz geçen geceler,her gün ne pişirsem,hangi aktivite ile kızımı mutlu etsem, ne giydirsem acaba diye kafamda deli sorular mevcut gün içinde. Bunlar tatlı telaşlar elbette.

    Zaman geçiyor, kızım büyüyor ve kızımın hazır olduğunu hissettiğim bazı konularda yaşam değişiklikleri yapmamız gerekiyor.Mesela ben Bahar 8-9 aylıkken gece emzirmelerini kesmek istemiştim.Buna hazır olduğunu hissediyordum çünkü.Ama babası hazır değildi.Yapacağımız değişikliklerde üçümüzün birden hazır olması ne kadar mümkün olabilir bilemiyorum. Nitekim ben emzirmeyi kesemedim,her denememde babamız" o daha çok küçük, ne olur versen, bak ağlıyo.... gibi " duygu dolu sözleri ile beni her defasında kararımdan vazgeçirip, emzirmeye itti.Şunu da biliyorum ki özellikle yeni bir alışkanlık ya da yaşam tarzı değişimde KARARLI olmak son derece önemli.Ama ben kararlı olamadım, kıyamadım belki de ... Diğer türlüsü daha sağlıklı aslında (bebek-anne uyku bütünlüğü açısından) ama anne- bebek ne kadar yakın olursa olsun onun da zararlı olmadığını biliyorum en azından. 

    Doğduğundan beri anne kokusu ile uyuyan bir kızınız varsa ve siz onun yatağını ayırmayı, odasında uyumasını istiyorsanız önce babasını ikna etmelisiniz.en azından benim deneyimim bu. .Ben sadece benim kokumla uyuyan bir bebeğim var sanıyordum; oysa bebeğimin kokusuyla uyuyan bir kocam varmış Hiç mi denemedim?denedim elbet. aylar önce denemelerim sırasında Baharın küçük bir öhö sesiyle odasında biten bir baba bu tür girişimler için en büyük engeldir.Sonuç olarak varan 2 odayı da ayıramadık. Kızımızın odası 2 oda uzaklıkta maalesef :( yanımızdaki oda çok küçük olduğundan mecburen diğer odayı çocuk odası yaptık. Gece ağlayarak uyandığında yanına gitmek biraz zor oluyor ama ben buna da razıyım.

    Hep babayı suçlamak olmaz. Şu sıra kızım 30 aylık ve tuvalet alışkanlığı eğitimi için bu sefer ben hazır değilim sanırım... Bloglardan annelerden okuyorum zaman zaman.Nasıl başlamalıyım, hangi yöntemleri uygulamalıyım ? Bez bağlamak kolayıma mı geliyor, bir kaç denemede başarısız olunca çabucak yıldım  mı yoksa bilmiyorum ama son zamanlarda şehir dışı gezmeler yerleşik hayata geçmeyi beklemek de etkenler arasında diyebilirim.

Şimdi soruyorum "anne -bebek- baba" üçünün birden  hazır olduğu anı yakalamak bu kadar mı zor ?