Bu sene annemin aşuresini yiyemedim ama kızımın aşuresini yemek kısmetmiş. Okulumuzda imece usulü yapılan aşure çok makbule geçti. İçimde kalmıştı bu sene yiyemedim diye :(
Çocukların minik elleriyle ayıkladığı buğdaylar ,meyve bıçağı ile zorla kesebildikleri kayısılar...Herşey çok güzeldi.Sevgi katarak pişirdikleri aşureyi afiyetle yedik.
Aslında bir önceki akşam Bahar ile tartışmıştık :( Evet artık ters düşüp tartıştığımız ve küstüğümüz de oluyor. Olmasa keşke ama böyle :)
Tabi ağzımdan çıkan :" yarın aşure yemeye gelmeyeceğim" cümlesi bana göre cezalandırma cümlesi ve öfke kontrolü yapamadığım bir an gibi görünse de minik Baharın içine dert olan bir durumdu.O an bunu düşünemedim maalesef... Ertesi gün dayanamayıp aşure gününe gidince beni hiç beklemeyen kızım önce şaşırıp sonra kucağıma zıpladı...Tatlı yedik tatlı konuştuk.
O gün velilerle ilk tanışma ve kaynaşma fırsatımızdı.
Hazırlık aşaması
Ah o minik eller...
Annesine aşure de ikram edermiş :)
Bi de kendi de yese
Veli kaynaşması :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder